courage

courage, n.


1. (force d’âme) strangnes (f. jō) ♦ strengþ(u) > a.m. strength, v.h.a. strengida {f. ō}. perdre courage niþerlǣtan (VF7). prendre courage/s’armer de courage gecollenferhtan hēafdu ūp āhebban (VF6) ♦ mōd niman (VF4).

2. (bravoure, vaillance) anmēdla/onmēdla/onmǣdla (m. an) ♦ bealdnes (f. jō) ♦ egelēasnes (f. jō) ♦ ellen (nt. a), got. aljan (nt. a), v.n. eljun (f.), v.h.a. ellen/ellian (nt. an) ♦ ellenmǣrþu (f. ō) ♦ eorlscipe/eorlscype (m. i), v.s. erlskepi ♦ forhtlēasnes (f. jō) ♦ (ge)b(i)eld/(ge)byld (f.) ♦ (ge)b(i)eldo/(ge)byldo/(ge)bældo/(ge)byldu/(ge)bieldu/(ge)bældu, got. balþei, v.h.a. baldī {f. īn} ♦ herewæsm hildcyst (f. i) ♦ hildeþrymm (m. i) ♦ hildeþrȳþ (f.) ♦ hwætscipe (m. i) ♦ hyge/hige (m. i), got. hugs (m.), hug (nt.), v.n. hugr (m. i), v.h.a. hugu (m. u), v.s. hugi, v.fr. hei (m. a) ♦ hygeþrymm (m. i) ♦ mōd (nt. a) > a.m. mood, got. mōþs (m. a), v.n. móðr (m. a), v.h.a. muot (m. a et an) > all.m. Mut, v.s. mōd, v.fr. mōd ♦ mōdsefa (m. an), v.s. mōdseƀo ♦ mōdþracu (f. ō), v.s. mōdthraka ♦ snellscipe (m. i) ♦ þeg(e)nscipe (m. i), v.s. theganskepi. d’un courage héroïque ellenþrīst(e). de grand courage mōdiglic/mōdelic. manque de courage mōdlēast (f. ō). manquer de courage eargian (Vf2) ♦ wācian (Vf2), v.h.a. weihhōn (Vf2), weihhēn (Vf3). qui manque de courage ellenlēas. sans courage tī(e)dre/tȳdre/tēdre/tȳder/tiddre/tyddre/tī(e)der, v.fr. teddre.