courant

courant 1, n.


1. (D’EAU) ǣwyll burn (f.), burna (m. an), burne (f. ōn) > a.m. bourn/burn, got. brunna (m. an), v.n. brunnr (m.), v.h.a. brunno (m. an) > all.m. Brunnen, v.s. brunno (m.), v.fr. burna (m.) ♦ ēariþ (m.) ♦ flēd (nt.) ♦ foldwylm gytestrēam (m. a) ♦ (h)rǣs (m. a), v.n. rás (f.) ♦ īegstrēam/ēgstrēam (m. a) ♦ lacu (f.), v.h.a. lacha (f.) ♦ strēamfaru (f. ō) ♦ wǣgstrēam (m. a) ♦ wætera þrȳþewæterburne (f. ōn) ♦ wæterrīþe (f. ōn) ♦ wæterþrūh (f. th. rac.) ♦ wyllestrēam/willestrēam (m. a) ♦ wæterþrȳþ. courant boueux horwyll (m.). courant couvert de joncs riscbrōc (m.) ♦ riscrīþig (nt.). courant d’eau douce (DANS LA MER) fersceta > a.m. freshet. courant marin ē(a)gorstrēam (m. a) ♦ geofonflōd (f. ō) ♦ merestrēam (m. a), v.s. meristrōm ♦ sǣstrēam (m. a), v.s. sēostrōm. à la manière d’un courant strēamrynes. milieu d’un courant midstrēam (m. a) > a.m. midstream. qui s’écoule en quatre courants fiþerflēdendefiþerflōwende.

2. (cours, période) dans le courant de cette année tō gēare.

3. (FAIT DE SAVOIR) personne qui est au courant gewita, v.h.a. giwizo {m. an}, v.s. gewito. qui est au courant de gecnǣwe gecȳþig gefrǣge/gefrēge, v.s. gifrāgi ♦ gewiss, v.h.a. giwis > all.m. gewiss, v.s. wiss, v.fr. wiss ♦ wær, got. wars, v.n. varr, v.h.a. giwar > all.m. gewahr, v.s. war ♦ witende.


courant 2, adj.


1. (habituel) folclic gewunelic/gewunolic, v.h.a. giwonelich. devenir courant weorþan genge (VF3). être courant genge bēon/wesan.

2. (EAU : courante) cwicwelle.