déshonneur

déshonneur, n.


1. (infamie) ārlēast/ǣrlēst (f. ō) ♦ æpsen æpsenes (f. jō) ♦ ǣwisc (f.) ♦ ǣwisce (nt.), got. aiwiski (nt. ja) ♦ ǣwiscnes/ēwiscnes (f. jō) ♦ bismer/bismor/bysmor/bysmar/bysmer (nt. a), v.s. bismer ♦ bismerung/bysm(e)rung, v.h.a. bismarunga {f. ō} ♦ edwīt/edwīd, got. idweit {nt. a} ♦ edwītscipe/edwītscype (m. i) ♦ edwītstæf (m. a) ♦ fracoþ/fraceþ (nt.) ♦ fracoþdǣd (f. i) ♦ hīenþ(o)/hīenþ(u)/hȳnþ(o)/hȳnþu/hēnþ, got. hauniþa, v.h.a. hōnida {f. ō} ♦ nytennes/netenes/nitennes (f. jō) ♦ orretscipe (m. i) ♦ orwurþ/orweorþ (nt. a) ♦ orwyrþ (f.) ♦ orwyrþu/orwirþu (f. īn) ♦ sc(e)amu/sc(e)omu (f. ō) > a.m. shame, v.n. skǫmm, v.h.a. scama (f. ō) > all.m. Scham, v.s. skama, v.fr. skame/skome ♦ sc(e)and, got. skanda, v.h.a. scanta > all.m. Schande {f. ō} ♦ sc(e)andlicnes (f. jō) ♦ tǣl/tāl (f. ?) ♦ unār, v.h.a. unēra > all.m. Unehre {f. ō} ♦ ungeris(en)nes (f. jō) ♦ ungewiss (nt.) ♦ unhlīsa (m. an) ♦ unliss unweorþnes, v.h.a. unwerdnissa {f. jō} ♦ unweorþscipe (m. i) ♦ unweorþung (f. ō) ♦ unwlite (m. i) ♦ wam(m)/wæm/wem(m) (m. et nt. a), got. wamm (nt. ?), v.n. vamm (nt.), v.h.a. wamm, v.s. wamm, v.fr. wamm ♦ woruldsc(e)amu/weoroldsceamu (f. ō). source de déshonneur edwīt ← ♦ edwītstæf (m. a) ♦ leahtrung (f. ō) ♦ sc(e)and ←♦ tǣl ← ♦ wam(m) ←. avec déshonneur ungerisenlīce.


2.
(humiliation) æfwyrþ(u) (f.) ♦ geniþerung/genyþerung (f. ō) ♦ sc(e)amung (f. ō) ♦ unweorþung (f. ō).