deux

deux, adj. num. et n.


1. twēgen > a.m. twain, two, got. twai, v.n. tveir, v.h.a. zwēne > all.m. zwei, v.s. twēne, v.fr. twēne. deux et demi þridde healf, v.fr. thredda half.


2.
en deux (en deux parties) on efntwā/on emtwā twātwā. (double) twīfeald/twȳfeald > a.m. twofold, v.n. tvífaldr, v.h.a. zwifalt, v.fr. twīfald.


3.
deux fois twātwegen twīfeald ← ♦ twiwa/twe(o)wa/twuwa/tuw(w)a/tua/tū/twig(e)a/twīa/twige, v.fr. twīa/tuiia. deux fois autant be twīfealdum/be twȳfealdum twā (swā)twā swā micel. deux fois plus be twīfealdum/be twȳfealdum twā (swā)twā swā miceltwīfeald ←. deux fois plus + adj. que + nom twā swā…swā… deux fois plus long tū swā lang(e). multiplié par deux twīfeald ←. deux par deux twāmtwām and twām twegen and twegen.


4.
aucun des deux nāhwǣþer/nā(w)þer/nōþer > a.m. neither, v.h.a. nihwedar, v.s. newethar. chacun des deux ǣg(hwæ)þer/ēgþer > a.m. either, v.h.a. eogihwedar, v.fr. iāhweder/āider ♦ (ge)hwæþer, v.n. hvárr. celui des deux que/celui des deux qui lōc hwæþer/lōc hweþer. l’un des deux (ge)hwæþer. un des deux ōþer. lequel des deux hwæþer > a.m. whether, got. ƕaþar, v.n. hvaðarr/hvárr, v.h.a. hwedar/weder > all.m. weder, v.s. hweđar, v.fr. hweder ♦ lōc hwæþer ←. n’importe lequel des deux swāhwæþer (swā), v.s. sō hweđar sō ♦ swæþer. les deux gehwæþer. nous deux wit, got. wit, v.n. vit, v.s. wit ♦ wit + nom twā. à nous deux mid unc twīh. vous deux git/gyt, got. jut, v.n. it, v.s. git. tous les deux bēgen (m.), (f.), bā/bū (nt.), got. bai ♦ twā þā, got. bā þō ♦ būtū/būtwū/būtā/būte. tous les deux ensemble mid ealle mid eallum samod ætgædere.