digne

digne, adj.


1. (honorable) ārlic, v.h.a. ērlīh > all.m. ehrlich ♦ medemlic/medumlic unscende/unscynde, v.h.a. unscant ♦ w(e)orþ/wurþ/wirþ/wyrþ > a.m. worth, got. wairþs, v.n. verðr, v.h.a. wert > all.m. wert ♦ weorþful, v.s. wertvoll.

2. digne de (qui mérite) w(e)orþ ←. juger digne de (ge)med(e)mian/(ge)medumian (Vf2) ♦ onmunan (perf. pr.). rendre digne de geweorþian/gewurþian/gewyrþian (Vf2). digne d’éloges āfandigendlicāfandodlic/āfandelic (ge)herigendlic/(ge)her(e)gendlicgemyndig gerisenlic gōd > a.m. good, got. gōþs, v.n. góðr, v.h.a. guot > all.m. gut, v.s. gut, v.fr. gōd ♦ lēoftǣl līc(e)wyrþeloflic, v.h.a. lobelīh > all.m. löblich ♦ lofsum, v.s. lofsam ♦ rihtwyrþe untǣlwi(e)rþe/untǣlwyrþe. action digne d’éloges lofdǣd (f. i). digne d’estime ācorenlicāfandod lēoflic, got. liubileiks, v.h.a. liublīh > all.m. lieblich, v.s. lioflīk, v.fr. liaflīk ♦ geþungen, v.s. githungan. digne d’être célébré brēmendlic. digne d’être choisi gecēosendlic gecoren. digne de confiance/digne de foi (ge)trēowfæst getrēowful gewiss, v.h.a. giwis > all.m. gewiss, v.s. wiss, v.fr. wiss ♦ gōd ← ♦ riht/ryht/reht > a.m. right, got. raihts, v.n. réttr, v.h.a. reht > all.m. recht, v.s. reht, v.fr. riucht ♦ sicor > a.m. sicker, v.h.a. sihhur/sichor > all.m. sicher, v.s. sikur/sikor, v.fr. sikur/siker ♦ sōþfæst/sōþfest, v.s. sōđfast ♦ trēow/(ge)trē(o)we/(ge)trȳwe/(ge)trūwe/(ge)trī(e)we > a.m. true, got. triggws, v.n. tryggr, v.h.a. gitriuwi > all.m. (ge)treu, v.s. triuwi, v.fr. triuwe ♦ trum unswicol. (TÉMOIGNAGE) getrēowful. digne de louanges āfandigendlicāfandodlic ← ♦ (ge)herigendlic ← ♦ gerisenlic lēoftǣllīc(e)wyrþe loflic ← ♦ lofsum ← ♦ untǣlwi(e)rþe ←. digne de mépris forhogodforwēned unweorþ/unwurþ(e)/unwyrþ(e)/unwierþe, v.h.a. unwerd. digne de recevoir la communion husles wirþe.