doter

doter, vt.


(ge)fyrþrian (Vf2). doter de āgan/ǣgan > a.m. own, got. aigan, v.n. eiga, v.h.a. eigan, v.s. ēgan, v.fr. āga {perf. pr.}. doter de biens (ge)gōdian (Vf2). doter de richesses (ge)weligian/(ge)wel(e)gian (Vf2) ♦ wenian mid wynnum (Vf). doter de terres gelendan (Vf1).