ébahissement

ébahissement, n.


fǣrswīge (f. ōn) ♦ oferstige (m.) ♦ swīge/swȳge (f. ōn), v.h.a. swīga ♦ swī(g)ung, v.h.a. swīgunga {f. ō} ♦ wāfung/wǣfung/wēfung (f. ō) ♦ wundor/wunder/wundur (nt. a) > a.m. wonder, v.n. undr (nt.), v.h.a. wuntar (nt. a) > all.m. Wunder, v.s. wundar, v.fr. wunder ♦ wundrung (f. ō).