airain

airain, n.


ār/ǣr (nt. a) > a.m. ore, got. aiz (nt. a), v.n. eir (nt.), v.h.a. ēr > all.m. Erz ♦ bræs (nt.) ♦ goldmæstling/goldmæslinc (nt.) ♦ grēne ār (nt. a) ♦ mæstling (nt.). d’airain/en airain ǣr(e)n/ērenbræsen/bresen > a.m. brazen. objet en airain ārgeweorc (nt. a). tintant comme de l’airain ǣr(e)n ←.