égal

égal, n. et adj.


1. n. efen(ge)līca (m. an) ♦ efengemæcca (m. an) ♦ efenhāda (m. an) ♦ gelīca (m. an), v.h.a. gilicho ♦ gemaca (m. an), v.h.a. gimahho, v.s. gemaco ♦ gemæcca/gemecca (m. an) > a.m. match, v.h.a. gimahha. égal en rang efenhāda (m. an). personne qui n’est pas l’égal de qq. ungelīca (m. an) ♦ ungemaca/ungemæcca (m. an).


2.
adj. a. (semblable) ef(e)n/æfen/emn > a.m. even, got. ibns, ibna, v.n. jafn, v.h.a. eban > all.m. eben, v.s. eban, v.fr. ivin/even ♦ (ge)efenlic/(ge)efnlicgelīc, got. galeiks, v.n. glíkr, v.h.a. gilīh > all.m. gleich, v.s. gilīk ♦ (ge)mæc/gemec, v.n. makr, v.h.a. gimah > all.m. gemach. rendre égal geefenlīcian (Vf2) ♦ (ge)efnettan/(ge)emnettan/(ge)emnyttan/(ge)emnittan/(ge)ymnyttan (Vf) ♦ (ge)efn(i)an (Vf1/2), (ge)emnian (Vf2), v.h.a. giebanōn (Vf2). à conditions égales efenlīce/emn(e)līce/emlīce > a.m. evenly. en parties/quantités égales gelīce, got. galeikō, v.h.a. gilīcho, v.s. gilīko. en deux parties égales on efntwā/on emtwā. partenaire/associé à parts égales efenhlȳta (m. an).


b. (de même condition)
ef(e)n ← ♦ efen(ge)lic/efyngelic(ge)efenlic ←.


c. (lisse, plat)
smēþeunrūh. (TERRAIN) ef(e)n ← ♦ filde.