elfe

elfe, n.


ælf/i(e)lf/ylf (m. a) > a.m. elf, v.n. álfr (m.), v.h.a. alp (m.) > all.m. Alb ♦ ælfen/elfen (f.) ♦ pūca (m. an) ♦ pūcel (m.). elfe des bois wuduælfen/wuduelfen (f.) ♦ wudumær (f.) ♦ wuduwāsa (m. an). elfe des champs feldælfen (f.) ♦ landælf (f.). elfe des eaux sǣælfen(n)/sǣelfen (f.) ♦ wæterælfen/wæterelfen (f.). elfe des montagnes dūnælf/dūnelf/dūnylf (m. a) ♦ dūnælfen/dūnelfen (f.) ♦ muntælfen (f.). des elfes ælfisc. race des elfes ælfcynn (nt. ja).