empêcher

empêcher, vt.


1. ādwellan (Vf1) ♦ āgǣlan (Vf1) ♦ ām(i)erran/āmyrran (Vf1) ♦ ætbregdan/ætbrēdan (VF3) ♦ belēan (VF6) ♦ belūcan (VF2) ♦ dwellan (Vf1) > a.m. dwell, v.h.a. twalōn (Vf2), v.s. dwellian ♦ forbēodan/forbīodan (VF2) > a.m. forbid, got. faurbiudan, v.h.a. farbiotan > all.m. verbieten {VF2} ♦ forecuman, got. fauraqiman {VF4} ♦ forelǣtan (VF7) ♦ forestæppan/foresteppan (VF6 et Vf1) ♦ forestemman (Vf) ♦ forfōn (forane) (VF7) ♦ forlettan (Vf1) ♦ forscēotan (VF2) ♦ forwi(e)rnan/forweornan/forwyrnan/forwærnan (Vf1), v.s. farwernian ♦ gǣlan (Vf1) ♦ (ge)bindan > a.m. bind, got. (ga)bindan, v.n. binda, v.h.a. bintan > all.m. binden, v.s. (gi)bindan, v.fr. binda {VF3} ♦ (ge)h(e)aldan/(ge)heoldan > a.m. hold, got. haldan, v.n. halda, v.h.a. haltan > all.m. halten, v.s. haldan, v.fr. halda {VF7} ♦ (ge)hindrian (Vf1) > a.m. hinder, v.n. hindra, v.h.a. hintarōn (Vf2) > all.m. hindern ♦ ge(h)nǣcan (Vf) ♦ (ge)hremman (Vf1) ♦ (ge)mi(e)rran/(ge)merran/(ge)myrran > a.m. mar, got. marzian, v.n. merja, v.h.a. marran/merren {Vf1}, v.s. merrian, v.fr. meria ♦ gestyntan onmyrran/onmirran (Vf1) ♦ onsettan/ansettan (Vf1) ♦ werian/wærian, got. warjan, v.n. verja, v.h.a. wer(r)en {Vf1}, v.s. werian, v.fr. wera ♦ wi(e)rdan/wyrdan/werdan (Vf) ♦ wi(e)rnan/wyrnan/we(o)rnan (Vf1), v.s. wernian, v.fr. werna ♦ wiþhabban (Vf3) ♦ wiþhæftan (Vf1).

2. empêcher d’atteindre gehremman fram (Vf1). empêcher d’entrer āscēadan/āscādan (VF7) ♦ āscirian/āscerian/āscyrian (Vf1) ♦ ātȳnan (Vf1) ♦ beclȳsan wiþūtan (Vf) ♦ belūcan (VF2) ♦ ūte betȳnan (Vf1). habileté à empêcher l’accès nearocræft/nearucræft (m. a). empêcher de faire āgǣlan (Vf1) ♦ forhabban (Vf3) ♦ forstandan, v.h.a. farstantan/firstandan > all.m. verstehen {VF6} ♦ (ge)stī(e)ran/(ge)stē(o)ran/(ge)stīoran/(ge)stȳran > a.m. steer, v.n. stýra, v.h.a. stiuren > all.m. steuern {Vf1}, v.fr. stiora/stiura. empêcher de se joindre (ge)twǣman/(ge)twēman (Vf1). empêcher le déplacement (ge)lettan/(ge)lættan, got. (ga)latjan, v.n. letja, v.h.a. lezzen {Vf1}, v.s. lettian, v.fr. letta. empêcher qq. d’avoir du temps libre unǣmtigian (Vf2). être empêché (d’agir) stician > a.m. stick, v.h.a. stehhōn {Vf2}.