entaille

entaille, n.


scearpe (f. ōn) ♦ scearpung (f. ō) ♦ snide (m.) ♦ snīþung/snīþing (f. ō). (DUE À UNE ARME) bengeat (nt. a) ♦ bilswæþ (nt. a). (MARQUE D’ÉPÉE) bite (m. i) > a.m. bit, v.n. bit, v.h.a. biz (m. i) > all.m. Beiss, v.s. biti, v.fr. bit(e) ♦ dolg/dolh (nt. a), v.fr. dol(e)ch/dulg/dulich (nt.) ♦ dolgswæþ/dolhswæþ (nt. a) ♦ spor (nt. a) > a.m. spoor, v.n. spor (nt.), v.h.a. spor > all.m. Spur ♦ swæþu/swaþu/sweþu (f. ō) ♦ wundswaþu (f. ō). faire une entaille en frappant āslēan on (VF6).