éternel

éternel, adj. et n.


1. adj. ēce/ǣce/ēci (ja/jō), v.h.a. ēwig > all.m. ewig, v.s. ēwig, v.fr. ewch/ewig/iowich/iowigh ♦ ēc(c)elic endelēas > a.m. endless ♦ endelēaslic forþweardungeendod(lic) unhwīlen unlǣne untīdlicwīdefeor(h)lic singalunātēorigendlic/unātēriendlic. (TRINITÉ) āstandende unbegunnen and ungeendod.


2.
n. l’Éternel (DIEU) sē ēca.