expédition

expédition, n.


(voyage) sīþ (m. a), got. sinþs (m. a), v.n. sinn(i) (nt.), v.h.a. sind (m. a), v.s. sīđ (m.). expédition de chasse huntaþfaru (f. ō). expédition dangereuse gryresīþ (m. a). expédition destructrice spildsīþ (m. a). expédition hostile rād/rȳd (f. ō) > a.m. road, raid, v.n. reið ♦ unrād (f. ō). expédition malheureuse unsīþ (m. a). expédition militaire æscfaru/æxfaru (f. ō) ♦ faru (f. ō) > a.m. fare, v.h.a. fuora, v.fr. fare/fera/fer(e) (f.) ♦ færeld/færelt/færyld/fareld/fereld (nt. a) ♦ fi(e)rd/fe(o)rd/fyrd/færd, v.n. ferð {f. i}, v.s. fard (f.), v.fr. ferd (f.) ♦ fōr (f. ō) ♦ fyrding/firding/fyrdung (f. ō) ♦ gārfaru (f. ō) ♦ gewealc (nt. i) ♦ heresīþ (m. a) ♦ wīgsīþ (m. a). expédition militaire en été sumorlida/sumerlida (m. an). expédition navale scipfyrdung/scipfirdung (f. ō). expédition victorieuse sigesīþ (m. a). partir en expédition ātēon/ātīon (VF2) ♦ ferian/fergan/ferig(e)an (Vf2), got. farjan (Vf1), v.n. ferja, v.h.a. ferren (Vf), v.s. ferian, v.fr. fera ♦ fulfaran (VF6) ♦ gang settan(ge)fēran (Vf1) ♦ (ge)sīþian, v.n. sinna, v.h.a. sindōn {Vf2}, v.s. sīđōn ♦ lāstas lecgan (Vf1) ♦ sīþ (ā)settan (Vf1) ♦ tēon (VF2).