faiblesse

faiblesse, n.


1. (FAIBLESSE PHYSIQUE)a. (fatigue, épuisement) ātēorodnes (f. jō) ♦ ātēorung (f. ō) ♦ mēþnes (f. jō) ♦ wērignes (f. jō) > a.m. weariness. (manque de force) mægenlēast (f. ō) ♦ tī(e)dernes/tēdernes/tȳdernes (f. jō) ♦ unfērnes (f. jō) ♦ unmiht/unmeaht, got. unmahts, v.h.a. āmaht, unmaht > all.m. Ohnmacht {f. i} ♦ unmihtiglicnes (f. jō) ♦ unmihtignes/unmeahtignes (f. jō) ♦ untrumnes/untrymnes/antrumnes (f. jō) ♦ wāc (nt.). (évanouissement, défaillance) (ge)teorung (f. ō).


b.
(mauvaise santé) mægenlēast (f. ō) ♦ medtrumnes/mettrumnes/medtrymnes/mettrymnes (f. jō) ♦ unhǣlþ (f.) ♦ unmiht ← ♦ unmihtignes ← ♦ untrumnes ← ♦ untrymþ (f.) ♦ wācmōdnes (f. jō) ♦ wanhǣlþ (f.) ♦ wanhālnes (f. jō). faiblesse des intestins innoþtȳdernes (f. jō). (DE LA VUE) þynnes (f. jō) > a.m. thinness. faiblesse des yeux lēwsa/hlēwesa (m. an).


2.
(FAIBLESSE MORALE) faiblesse de caractère gewǣcednes (f. jō) ♦ tī(e)dernes ← ♦ wācmōdnes (f. jō). faiblesse de la chair/de la volonté hnescnes (f. jō).


3.
faiblesse mentale brægenes hwyrfnes (f. jō) ♦ mōdes elhygd (f.) ♦ mōdes geswǣþrung (f. ō) ♦ untrumnes ←.