forger

forger, vt.


1. (DU MÉTAL) āsmiþian (Vf2) ♦ besmiþian (Vf2) ♦ (ge)slēan > a.m. slay, got. slahan, v.n. slá, v.h.a. slahan > all.m. schlagen, v.s. slahan, v.fr. slā {VF6} ♦ (ge)smiþian/(ge)smeoþian > a.m. smith, got. gasmiþōn, v.n. smíða, v.h.a. (gi)smidōn {Vf2} ♦ geþweran, got. þweran, v.h.a. (gi)dweran {VF4}.

2. (inventer un plan, etc.) hīwian/hi(o)wian/heowian/hȳwian (Vf2).