fureur

fureur, n.


ǣbyl(i)gnes/ābiligness/ābylgness/ebylgnes (f. jō) ♦ gerīs (nt.) ♦ gramfǣrnes (f. jō) ♦ hāth(e)ort/hāthyrt (nt.) ♦ hātheorte (f. ōn) ♦ hātheortnes (f. jō) ♦ hāthige/hāthyge (m. i) ♦ i(e)rre/yrre/eorre (nt. ja) > a.m. ire ♦ mihtmōd/meahtmōd (nt. a) ♦ rēþscipe (m. i) ♦ torn, v.h.a. zorn > all.m. Zorn {nt. a}, v.s. torn ♦ wēamēt(to)/wēamēttu (f. indécl.) ♦ wēamōdnes (f. jō) ♦ wi(e)lm/welm/wylm/walm/wælm (m. i). avec fureur (violemment) gramlīce grimlīce grimmehāte heardlīce > a.m. hardly, v.s. hardlīko ♦ hetelīce hetollīcerēþlīce stundum, v.n. stundum ♦ þearllīce þrymmeþrymmum þrȳþum. en fureur wōd, got. wōþs, v.n. óðr, v.h.a. wuot. fureur d’une femme wīfgemǣdla (m. an). fureur des flèches gārtorn (m. a).