futile

futile, adj.


ǣlǣte framdōn īdel/ȳdel > a.m. idle, v.h.a. ītal > all.m. eitel, v.s. īdal, v.fr. īdel ♦ īdelgeorn lē(o)ht/līht > a.m. light, got. leihts, v.n. léttr, v.h.a. līhti > all.m. leicht, v.s. līht, v.fr. līcht ♦ lȳtel > a.m. little, got. leitils, v.n. lítill, v.h.a. luzzil ♦ unnyt/unnet/onnyt, got. unnuts, v.n. ónýtr, v.h.a. unnutz. bonheur futile īdelbliss (f. jō). chose futile haga (m. an) > a.m. haw ♦ īdeling swǣm (m.) ♦ unnyt/onnyt/unnet (f. jō). propos futiles dolsprǣc (f. ō) ♦ īdelu spellung (f. ō) ♦ wordlung (f. ō). vantardise futile dolgilp (nt. a).