garant

garant, n.


anburge borg/borh (m.), v.fr. borh/borch (m.) ♦ borhhand (f. u) ♦ byrg(e)a/byrig(e)a/berigea (m. an) ♦ fēstermann/fōstormann (m. th. rac.). être/se porter garant pour āborgian (Vf2) ♦ borgian (Vf2) > a.m. borrow, v.n. borga, v.h.a. borgēn (Vf3) > all.m. borgen, v.fr. borga ♦ onbyrgan/onbirgan (Vf1). se porter garant gesellan wedd (Vf1). se porter garant de (attester) gelǣstfullian (Vf) ♦ rihtgehātan (VF7).