goûter

goûter, vt.


1. (UN ALIMENT) (ge)bir(i)gan/(ge)byr(i)gan/byrg(e)an/bergan/berian (Vf1) ♦ gesmæccan, v.h.a. (gi)smecchen > all.m. schmecken {Vf1}, v.fr. smekka ♦ geswæccan/gesweccan (Vf) ♦ inbir(i)gan/onbirgan/onbyrgan (Vf1) ♦ ingebirgan/ingebyrigan/ongebyrgan/ingeberigan (Vf1). (tester) gefandian (Vf2). action de goûter birgnes/byrignes (f. jō) ♦ (ge)birging (f. ō) ♦ onbyrignes/anbyrignes/onbirgnes (f. jō).


2.
goûter fort (apprécier) þurhbrūcan (VF2).