hallier

hallier, n.


bearu/bearo/bæro (m. wa), beora (m. an), v.n. bǫrr ♦ brōm (m.) > a.m. broom, v.h.a. brāmo/brāma ♦ ceacga (m. an) ♦ gewrid (nt.) ♦ grāf (m. et nt.) > a.m. grove ♦ grāfa (m. an) ♦ grǣfe (f.) ♦ hǣs(t) hrīs (nt.), v.n. hrís, v.h.a. (h)rīs (nt. a) > all.m. Reis ♦ hyrst (m.) > a.m. hurst, v.h.a. hurst > all.m. Horst ♦ rippel sc(e)aga (m. an) > a.m. shaw ♦ sc(e)aldþȳfel (m. a) ♦ scōmhylte (nt.) ♦ scrybb/scrubb (f.) > a.m. shrub/scrub ♦ trēowgewrid (nt.) ♦ þiccet (nt. ja) > a.m. thicket ♦ þic(c)nes > a.m. thickness, v.h.a. diknissa {f. jō} ♦ þūft (m.) ♦ þȳfel/þȳþel/þēfel (m. a) ♦ þȳfelett weald/wold (m. u), v.h.a. wald (m. a) > all.m. Wald, v.s. wald, v.fr. wald (m. a) ♦ wridels. hallier boueux gorgrǣfe (f.). hallier près d’un champ chaumé erscgrāfa (m. an).