honneur

honneur, n.


1. (gloire) ār (f. ō), āre (f. ōn), v.n. æra, v.h.a. ēra > all.m. Ehre, v.s. ēra, v.fr. ēre ♦ ārweorþnes/ārwyrþnes (f. jō) ♦ dōmweorþung (f. ō) ♦ (ge)mǣrsung/(ge)mērsung (f. ō) ♦ geþyncþo/geþincþo (f. ō) ♦ indryhto (f.) ♦ mǣrnes (f. ō) ♦ medemnes/medumnes (f. jō) ♦ weorþscipe/wurþscipe (m. i) > a.m. worship. honneur ici-bas woruldār/weoroldār, v.h.a. weraltēra {f. ō} ♦ woruldgeþincþ/weoroldgeþincþ (f.) ♦ woruldweorþscipe/weoroldweorþscipe (m. i).


2. (
considération, hommage) ār ← ♦ dēorwyrþnes/dēorwurþnes (f. jō) ♦ geris(e)ne/gerysne (nt. pl. ja) ♦ weorþmynd/weorþmynt (f. i) ♦ w(e)orþnes/wierþnes/wurþnes/wyrþnes (f. jō) ♦ weorþscipe ← ♦ weorþung (f. ō), v.n. virðing, v.h.a. werdunga (f. ō). honneur particulier sundorweorþmynt/synderweorþmynt (f. ō) ♦ sundorweorþung (f. ō). honneur témoigné par des cadeaux hordweorþung (f. ō). avec honneur weorþlīce, v.h.a. werdlīhho, v.s. werđlīko ♦ weorþfullīce. en l’honneur de fore, got. faur(a), v.n. fyr(ir)/firir, v.h.a. fora, furi > all.m. für, v.s. furi, v.fr. fori. rendre honneur à weorþian/wurþian/wyrþian (Vf2), got. wairþōn (Vf2), v.n. virða (Vf1), v.h.a. werdōn (Vf2).


3.
(respect de soi) (ge)trēow/(ge)trȳw/(ge)trūw (f. wō) > a.m. truce, got. triggwa (f. wō), v.n. trú (f.), v.h.a. tri(u)wa (f. ō) > all.m. Treue, v.s. tre(u)wa), v.fr. trīuwe/trīowe/trouwe ♦ (ge)trēowþ/(ge)trȳwþ/(ge)trīewþ (f. ō) > a.m. truth, v.n. trygðir (pl.), v.h.a. gatriuwida ♦ trū(w)a/trēowa/trȳwa (m. an), v.n. trúa (f. ōn), v.fr. trouwa.