humeur

humeur, n.


1. (liquide organique) dropa/drapa (m. an) > a.m. drop, v.n. dropi, v.h.a. tro(p)fo > all.m. Tropfen, v.s. dropo (m.), v.fr. dropta ♦ inwǣte (f. ōn) ♦ wǣt (nt.) > a.m. wet ♦ wǣta (m. an). (SÉCRÉTION DE LA RATE) sogeþa/sogoþa (m. an). humeur corrompue ōmcynn (nt. ja). plein d’humeur wǣt/wēt/wāt > a.m. wet, v.n. vátr, v.fr. wēt.

2. (disposition) heorte (f. ōn) > a.m. heart, got. hairtō (nt. an), v.n. hjarta (nt. an), v.h.a. herza (nt. an) > all.m. Herz, v.s. herta/herte (nt. an), v.fr. herte/hirte (f. ōn) ♦ mōd (nt. a) > a.m. mood, got. mōþs (m. a), v.n. móðr (m. a), v.h.a. muot (m. a et an) > all.m. Mut, v.s. mōd, v.fr. mōd ♦ tōsetednes (f. jō). avec (mauvaise) humeur ungeþwǣrlīce. de mauvaise humeur, loc. adj. þwe(o)rh/þwyrh/þwurh/þwēr/þwīr/þwȳr, got. þwairhs, v.n. þverr, v.h.a. dwerah. humeur chicanière/querelleuse geflitfulnes (f. jō) ♦ þræft (nt.) ♦ ungemōd(ig)nes (f. jō) ♦ ungesibsumnes (f. jō). humeur rétive unstillnes (f. jō). d’humeur joyeuse mōdglæd. d’humeur mélancolique/triste mōdgeomor.