humilier

humilier, v.


1. vt. forbī(e)gan/forbȳgan/forbīgean/forbēgan (Vf1) ♦ (ge)bī(e)gan/(ge)bȳg(e)an/(ge)bēgan, v.n. beygja, v.h.a. bougen, v.fr. beia {Vf1} ♦ geēaþmēdan (Vf1) ♦ geēaþmēdian (Vf) ♦ (ge)hnǣg(e)an/(ge)hnēgan, got. (ga)hnaiwjan, v.n. hneigja, v.h.a. (h)neigen > all.m. neigen {Vf1} ♦ gemed(e)mian/gemedumian (Vf2) ♦ (ge)niþ(e)rian/gene(o)þerian/genyþerian (Vf2), v.h.a. nidaren (Vf1) ♦ (ge)wanian (Vf2) ♦ hī(e)nan/hǣnan/hēnan/hȳnan, got. haunjan, v.h.a. hōnjan > all.m. höhnen {Vf1}, v.fr. hēna ♦ niþertorfian (Vf2) ♦ bismere gerēnian (Vf2). (UN ADVERSAIRE) ābȳgan (Vf) ♦ (ge)brecan > a.m. break, got. (ga)brikan, v.h.a. brehhan > all.m. brechen, v.s. brekan {VF4}, v.fr. breka (VF4/5).


2.
s’humilier, vp. culpian (Vf2) ♦ (ge)ēaþmēdan (Vf1) ♦ (ge)ēaþmēdian (Vf) ♦ (ge)ēaþmēttan (Vf1) ♦ (ge)ēaþmōdian (Vf2).