impuissance

impuissance, n.


mægenlēast (f. ō) ♦ unmiht/unmeaht, got. unmahts, v.h.a. āmaht, unmaht > all.m. Ohnmacht {f. i} ♦ unmihtignes/unmeahtignes (f. jō) ♦ unmihtiglicnes (f. jō). réduit à l’impuissance uncræftig.