apaiser

apaiser, v.


1. vt. a. (calmer) āstillian āswebban (Vf1) ♦ ætstillan (Vf1) ♦ gefæstnian (Vf2) ♦ (ge)liþewǣcan (Vf1) ♦ (ge)mild(g)ian (Vf) ♦ gesmyltan (Vf) ♦ (ge)ōleccan (Vf1) ♦ (ge)stillan/(ge)styllan (Vf1) > a.m. still, v.n. stilla (Vf1), v.h.a. stillēn (Vf3) > all.m. stillen, v.s. stillōn ♦ geswebban (Vf1) ♦ līþigian (Vf2) ♦ ofþryccan/ofþriccan/ofþreccan (Vf1) ♦ ofþryscan (Vf) ♦ wēþan (Vf). (UN ADVERSAIRE) āwācian (Vf2) ♦ (ge)gladian (Vf2) ♦ geliþewācian (Vf1) ♦ geliþewǣcan (Vf1) ♦ gelīþigan (Vf). (UN SENTIMENT) ātemian (Vf1) ♦ (ge)temian/temman > a.m. tame, got. gatamjan, v.n. temja, v.h.a. zemmen > all.m. zähmen {Vf1}, v.fr. tema/tama. apaiser en caressant (ge)smacian (Vf2) ♦ (ge)þaccian (Vf2). être apaisé (ge)stillan ←.

b. (adoucir, atténuer) ālīhtan (Vf1) > a.m. alight ♦ brȳsan/brēsan (Vf) > a.m. bruise ♦ gehelpan (VF3) ♦ (ge)līhtan/(ge)lēhtan, v.h.a. galīhtian, gilīhten {Vf1} ♦ geliþewācian (Vf1) ♦ (ge)līþi(gi)an/(ge)līþegian/(ge)lēoþian (Vf2) ♦ onlīhtan (Vf1) ♦ onlīþian (Vf) ♦ onwǣcan (Vf1) ♦ gemet(e)gian/gemætgian/gemetigian (Vf2) ♦ gemetlǣcan (Vf1). (ONGUENT) tōhnescan (Vf).

c. (se concilier) (ge)cwēman/cwǣman (Vf). (DIEU, etc.) gegladian (Vf2).

2. s’apaiser, vpa. (devenir calme) (ge)leoþuwǣcan/(ge)liþewǣcan (Vf1) ♦ (ge)settan > a.m. set, got. (ga)satjan, v.n. setja, v.h.a. sezzan > all.m. setzen {Vf1}, settian, v.fr. setta ♦ (ge)stillan ← ♦ sessian (Vf2).

b. (s’affaiblir) (ge)stillan ←.

c. (s’adoucir) līþi(gi)an/līþegian (Vf2).