apparence

apparence, n.


1. (aspect) andwlita/andwleota/andlata/ondliota (m. an) ♦ andwlite/onwlite (nt.), got. andwleizn (nt. a ?), v.n. andlit (nt.), v.h.a. antluzzi (nt. ja) > all.m. Antlitz, v.fr. ondlete ♦ ansīen/an(d)sȳn/ansī(o)n/onsīen/onsȳn/onsēon (f. i), v.s. ansiun ♦ blēo/bleoh/blīo/blioh (nt. a), v.s. blī (nt.), v.fr. bli(e) (nt.) ♦ hī(e)w/hȳw/hēo(w)/hīow (nt. a) > a.m. hue, got. hiwi (nt. ja), v.n. hý ♦ mǣgwlite/māgwlite/mēgwlite (m. i) ♦ scēawung, v.h.a. scouwunga {f. ō} ♦ wlite (m. i), got. wlits (m. i), v.n. litr (m. u), v.s. wliti, v.fr. wlite ♦ wlitu (f.). apparence physique (ge)līcnes > a.m. likeness, v.h.a. gilīhnissa > Gleichnis {f. jō}, v.s. gilicnessi (f.). belle apparence wlite ← ♦ wlitu (f.). (MAGIE) produire une apparence irréelle līc(c)ettan, v.h.a. līhizan {Vf1}.


2.
(semblant) gelīca (m. an), v.h.a. gilicho ♦ (ge)līcnes ← ♦ hī(e)w ← ♦ scēawung ←. en apparence seulement (ge)dwimorlīce/(ge)dwumorlīce. donner une fausse apparence de bonté gelīc(c)ettan (Vf).