joyau, n.
māþþum/māþ(u)m/mādm (m. a), got. maiþms (m. a), v.n. meiðmar (f. pl.) ♦ mene/myne (m.), v.n. men (nt. ja) ♦ wrǣtt (f. ō). palais/salle orné de joyaux gimreced (nt. a). se couvrir de joyaux (VIGNE) gimmian (Vf).
joyau, n.
māþþum/māþ(u)m/mādm (m. a), got. maiþms (m. a), v.n. meiðmar (f. pl.) ♦ mene/myne (m.), v.n. men (nt. ja) ♦ wrǣtt (f. ō). palais/salle orné de joyaux gimreced (nt. a). se couvrir de joyaux (VIGNE) gimmian (Vf).