jugement

jugement, n.


1. (décision de justice) cwide/cuide/cwede/cwyde/cwyþe (m. i), v.n. kviðr, v.h.a. quidi/quiti (m. i), v.s. quidi (m.) ♦ dōm > a.m. doom, got. dōms, v.n. dómr, v.h.a. tuom {m. a}, v.s. dōm (m.), v.fr. dōm (m.) ♦ gehlot (nt. a) ♦ sprǣc/sprēc > a.m. speech, v.h.a. sprāhha > all.m. Sprache {f. ō} ♦ worulddōm (m. a). jugement de Dieu (ordalie) ordāl/ordēl (m. et nt.) > a.m. ordeal, v.h.a. urteil(i) (m. et nt. ja) > all.m. Urteil, v.s. urdeili, v.fr. ordēl/urdēl. jugement équitable dōmfæstnes (f. jō) ♦ rihtdōm (m. a). jugement injuste undōm (m. a) ♦ wō(h)dōm (m. a). partialité d’un jugement hādārung (f. ō). mettre qq. en jugement gehī(e)ran/gehȳran/gehē(o)ran/gehīoran > a.m. hear (Vf1). prononcer comme jugement (ge)scrīfan (VF1), v.n. skrifa (Vf2), v.h.a. scrīban (VF1) > all.m. schreiben, v.s. skrīƀan (VF1), v.fr. scrīva (VF1).

jugement dernier eftwyrd (f. i). du jugement dernier dōmisc. jour du jugement dernier dōmdæg (m. a) ♦ dōmes dæg > a.m. doomsday, v.n. dómsdagr, v.s. dōmesdag, vfr. dōmesdi {m. a} ♦ se hearda dæg, se mǣsta dæg, se micla dæg {m. a}.


2.
(avis, opinion) dōm ←.


3.
(discernement) gescēad/gescād (nt.), v.h.a. (gi)skeit, v.s. giskēd ♦ gescēadwīsnes (f. jō) ♦ scele/scelle tōscēad (nt.) ♦ wīsdōm (m. a) > a.m. wisdom, v.n. vísdómr (m. a), v.h.a. wīstuom (m. et nt. a) > all.m. Weistum, v.s. wīsdōm, v.fr. wīsdōm.


4.
(bon sens, sagesse) gerād (nt.) ♦ gescēadwīsnes (f. jō). avoir du jugement frōdian (Vf2) ♦ hogian, v.n. huga {Vf2}.