juger

juger, vt.


1. (AU TRIBUNAL) (ge)dēman > a.m. deem, got. (ga)dōmjan, v.n. dœma, v.h.a. tuomian {Vf1}, v.s. dōman/duomian, v.fr. dēma (Vf1) ♦ (ge)scrīfan (VF1), v.n. skrifa (Vf2), v.h.a. scrīban (VF1) > all.m. schreiben, v.s. skrīƀan (VF1), v.fr. scrīva (VF1). (UN DIFFÉREND, etc.) (ge)scēadan/(ge)scādan > a.m. shed, got. (ga)skaidan, v.h.a. (gi)skeidan > all.m. scheiden {VF7}, v.s. skēdan/skēthan, v.fr. skēda/skētha. qui peut être jugé (AFFAIRE, CAS) dēmedlic.


2.
(estimer, évaluer) eahtan (Vf), v.s. ahtian, v.fr. acht(i)a/echta. juger de la qualité/du caractère de eahti(g)an/ēhtian, v.h.a. ahtōn > all.m. achten {Vf2}.


3.
(estimer que, être d’avis) (ge)dēman ← ♦ (ge)teoh(h)ian/(ge)ti(o)hhian/tyhhian, v.h.a. gizehōn {Vf2} ♦ (ge)wēnan/(ge)wǣnan > a.m. ween, got. wēnjan, v.n. væna, v.h.a. wānnan/wānen > all.m. wähnen {Vf1}, v.s. wānian, v.fr. wēna ♦ ongi(e)tan/angi(e)tan (VF5).


4.
(considérer comme) bemetan (VF5) ♦ dōn > a.m. do, v.h.a. tuon > all.m. tun {-mi}, v.s. dō(a)n/dūan, v.fr. dua ♦ (ge)dēman ← ♦ gelīefan (tō) (Vf1) ♦ gereccan (Vf1) ♦ gesēon > a.m. see, got. gasaiƕan {VF5} ♦ (ge)talian/(ge)tælian, v.h.a. zalōn > all.m. zahlen {Vf2}, v.s. talōn, v.fr. talia ♦ (ge)tellan > a.m. tell, v.n. telja, v.h.a. zellan > all.m. zählen, v.s. tellian {Vf1}, v.fr. tella ♦ habban (for) (Vf3) ♦ lǣtan/lētan > a.m. let, got. lētan, v.n. láta, v.h.a. lāzzan > all.m. lassen, v.s. lātan, v.fr. lēta {VF7} ♦ munan, got. munan, v.n. muna {perf. pr.} ♦ rīman (Vf1). juger digne de (ge)med(e)mian/(ge)medumian (Vf2) ♦ onmunan (perf. pr.).