approcher

approcher, v.


1. vi.a. (SPATIAL : FLOT) tōbeflōwan (VF7).

b. (TEMPOREL) (ge)nēa(h)lǣcan/(ge)nǣlǣcan/(ge)nēlēc(c)an/(ge)nēolēcan (Vf1), v.h.a. nāhlichōn (Vf2) ♦ onhīgian (Vf2). (être imminent) nēah geþringan (VF3). approcher de l’été sumorlǣcan (Vf1). approcher de l’hiver winterlǣcan (Vf1). approcher de la fin (ge)lūtan/(ge)lȳtan, v.n. lúta {VF2} ♦ (ge)sīgan (VF1). approcher du soir (ge)ǣfenlǣcan (Vf1) ♦ (ge)ǣf(e)nian (Vf2). (HEURE, MOMENT : menacer ) onstandan (VF6) ♦ onwunian (Vf2).

2. s’approcher, vp. a. (SPATIAL) ætgangan (VF7) ♦ ætstæppan/ætstapan (VF6) ♦ begān (-mi) ♦ (ge)c(i)erran/(ge)cyrran (Vf1), v.s. kēran, v.fr. kera ♦ (ge)cuman > a.m. come, got. (ga)qiman, v.n. koma, v.h.a. queman/koman > all.m. kommen, v.s. kuman, v.fr. kuma {VF4} ♦ (ge)faran/færan > a.m. fare, got. faran, v.n. fara, v.h.a. faran > all.m. fahren, v.s. faran, v.fr. fara {VF6} ♦ forestæppan/foresteppan (VF6 et Vf1) ♦ (ge)gān (-mi) > a.m. go, v.h.a. gān > all.m. gehen, v.s. gān, v.fr. gān/gēn ♦ (ge)gangan (VF7) ♦ gegrētan (Vf1) ♦ gelīhtan (Vf1) ♦ genǣgan/genēgan (Vf) ♦ genēahhian (Vf2) ♦ genē(a)hwian (Vf2), got. nēƕjan (Vf1) ♦ (ge)nēa(h)lǣcan ← ♦ (ge)sēc(e)an/(ge)sēocan > a.m. seek, got. (ga)sōkjan, v.n. sœkja, v.h.a. suohhen > all.m. suchen, v.s. sōkian, v.fr. sēka/setsa {Vf1} ♦ (ge)weorþan/(ge)wiorþan/(ge)wurþan(ge)wyrþan, got. wairþan, v.n. verða, v.h.a. (gi)werdan > all.m. werden, v.s. werđan, v.fr. wertha {VF3} ♦ onnēan sīgan, v.n. síga, v.h.a. sīgan {VF1}, v.s. sīgan, v.fr. sīga ♦ tēon (VF2). (FLOT) tō beflōwan (VF7). qui s’approche tōw(e)ard > a.m. toward, v.h.a. zuowert, v.s. tōward/tōwerd. s’approcher de la côte gelǣtan nēah land (VF7).

b. (FIG.) s’approcher de Dieu (PAR LA PRIÈRE) (ge)sēcan God (Vf1).