lieu

lieu, n.


1. (endroit)a. gerūma (m. an) ♦ geset(e)nes/gesætnes (f. jō) ♦ lōh (nt.), v.h.a. luog (nt. a), v.fr. lōch ♦ rȳmet (nt. ja) ♦ staþol/staþul/staþel (m. a) > a.m. staddle, v.n. stǫðull, v.h.a. stadal ♦ stæl (nt.) ♦ steall/stæll (nt. a) > a.m. stall, v.n. stallr (m.), v.h.a. stal (m. a) > all.m. Stall, v.fr. stall ♦ stede > a.m. stead, got. staþs, v.n. staðr, v.h.a. stat {m. i}, v.s. stedi (f. i), v.fr. sted(e)/stid/steith (f. i) ♦ stōw (f. wō), v.fr. stō ♦ wangstede (m. i) ♦ wīc (nt. a et f.), got. weihs (nt. a), v.h.a. wīh (m.), v.s. wīk, v.fr. wīk. de lieu (ADVERBE) stōwlic. en ce lieu hēr > a.m. here, got. hēr, v.n. hér, v.h.a. hiar > all.m. hier, v.s. hēr/hier, v.fr. hīr ♦ hēr…inne, hērinne > a.m. herein ♦ hēron. en ce qui concerne le lieu stōwlīce.


b.
lieu au nord norþdǣl (m. i) ♦ norþende (m. ja) ♦ norþhealf, v.h.a. nordhalba {f. ō} ♦ norþland (nt. a) ♦ norþscēata (m. an). lieu clos beclȳsing/beclȳsung/beclīsing (f. ō) ♦ clȳsung/clȳsing (f. ō) ♦ eodor/e(a)dor/e(o)der/eodur/eþer (m. a), v.h.a. etar (m.) > all.m. Etter, v.s. edor (m.). lieu d’adoration weorþungstōw (f. wō). lieu d’attente anbīdstōw (f. wō). lieu d’établissement (D’UN PEUPLE) ēþelseld (nt. ja) ♦ ēþelstaþol (m. ja) ♦ staþolwang (m. a). lieu d’exécution (D’UN CONDAMNÉ) cwealmstede (nt. i) ♦ cwealmstōw (f. wō). lieu d’exil wræcsetl (nt. a) ♦ wræcstōw (f. wō). lieu d’habitation (TERRE, MONDE) eardgeard (m. a). lieu d’inhumation/de sépulture byr(i)genstōw (f. wō) ♦ legerstōw (f. wō) ♦ līcburg (f. th. rac.) ♦ līcrest/līchryst (f. jō) ♦ līcstōw (f. wō) ♦ līctūn (m. a). lieu d’un guet-apens/d’une embuscade sǣt (f.). lieu d’un massacre hrǣwīc/hrēawīc (nt. a) ♦ mānfeld (m. u et a) ♦ wælstōw (f. wō). lieu d’une assemblée/lieu de réunion (ge)mōtbeorh (m. a) ♦ gemōtlēah (m.) ♦ gemōtstede (m. i) ♦ (ge)mōtstōw (f. wō) ♦ (ge)þingstōw (f. wō) ♦ mōthūs (nt. a) ♦ hlēoþorstede (m. i) ♦ mæþelstede, v.h.a. mahalstat {m. i} ♦ þingstede, v.h.a. dingstat {m. i}. lieu de châtiment/de martyre/de torture wītegeard (m. a) ♦ wītehūs (nt. a). lieu de garde heordrǣden/hyrdrǣden (f. jō). lieu de lamentation wōpstōw (f. wō). lieu de malheur/de misère wræcstōw (f. wō). lieu de mort cwealmstede (nt. i) ♦ dēaþstede (nt. i) ♦ dēaþwang (m. a). lieu de naissance cenningstōw (f. wō). lieu de paix friþsplott (m. ?), (CIEL) friþgeard (m. a). lieu de pâture denstōw (f. wō). lieu de proclamation spellstōw (f. wō). lieu de rassemblement/de rencontre anbidstōw (f. wō). lieu désigné pour une rencontre gecwedstōw (f. wō). lieu de refuge gebeorhstōw (f. wō). lieu de rencontre des vents (SALLE DES FESTINS DÉSERTÉE) windgereste (f.). lieu de réunion d’un concile/d’un synode sinoþstōw/se(o)noþstōw (f. wō). lieu de réunion d’une guilde/d’une association gildsetl (nt. a). lieu de spectacles plegstōw (f. wō) ♦ wǣferhūs (nt. a) ♦ wǣferstōw (f. wō) ♦ wāfungstede (m. i) ♦ wāfungstōw (f. wō). lieu de tentation costnungstōw (f. wō). lieu de tourments (ENFER) morþorhof (nt. a) ♦ sūslhōf (nt. a) ♦ sūslstede (m. i) ♦ tintregstōw (f. wō) ♦ wītehūs (nt. a) ♦ wītestōw (f. wō). lieu de tristesse c(e)arseld (nt. ja). lieu désert ǣlǣte (nt.) ♦ wēstenstaþol (m. a) ♦ wēstnes (f. jō). lieu élevé hēahstede (m. i) ♦ hīehþ(u)/hīehþo/hē(a)hþu/hēhþo (f. indécl.), got. hauhiþa (f. ō), v.h.a. hōhida (f. ō). lieu fortifié landgeweorc (nt. a). lieu ombragé lēafscead (nt.) ♦ lēafsele (m. i) ♦ sceadu (f. wō) ♦ sceadugeard (m. a). lieu où l’on pratique la lutte (ge)winnstōw (f. wō) ♦ ōretfeld (m. u et a) ♦ ōretstōw (f. wō). lieu où l’on vend le sel sealtwīc (nt. a). lieu où se tient une fête frēolsstōw (f. wō). lieu proche nēahstōw (f. wō). lieu protégé par l’eau wæterfæsten (nt. ja). lieu réservé à qqch. sundorstōw/sunderstōw (f. wō). lieu sacré/lieu saint hāligdōm (m. a), v.h.a. heilictuom (nt. a) > all.m. Heiligtum, v.s. hēlagdōm ♦ hāligern (nt. a) ♦ hālignes (f. jō) > a.m. holiness, v.h.a. heilagnissa (f. jō), heilagnessi (nt. ja) ♦ hēafodstede (m. i), v.h.a. houpitstat, v.s. hōƀidstede ♦ stōw (f. wō), v.fr. stō. lieu secret bedīgling (f. ō) ♦ behȳdednes (f. jō) ♦ dī(e)golnes/dē(a)golnes/dēgulnes/dīegelnes (f. jō) ♦ h(e)al/healh (m. ou nt. ?) ♦ heolstor/helustr, got. hulistr {nt. a} ♦ hȳdels (m.) ♦ indīegelnes (f. jō) ♦ nearu/nearo (f. indécl.) ♦ þēostorcofa/þēostercofa (m. an) ♦ þurhfær (nt. a). lieu sombre dimnes/dymnes (f. jō) > a.m. dimness. lieu sûr friþstōw (f. wō) ♦ (ge)ne(a)r (nt.) ♦ generstede (m. i) ♦ hlēo(w)/hlīw (m. wa) > a.m. lee, got. hlija (m. et nt. a), v.n. hlé, v.s. hleo, v.fr. hlī ♦ hlēowstōl (m. a) ♦ hlīwe/hlīg (f.) ♦ scildburh/sc(i)eldburh/scyldburg (f. th. rac.), v.h.a. sciltburg (f. th. rac. et i). lieu sûr en bois (ARCHE DE NOÉ) wudufæsten (nt. ja). mettre en lieu sûr befæstan (Vf1). ne pas garder en lieu sûr forhealdan (VF7). lieux d’aisance adela (m. an) ♦ (e)arsgang (m. a) ♦ feltūn (m. a) ♦ forþgang (m. a), v.fr. forthgong ♦ gang/geng/gong/gung (m. a), got. gaggs (nt. a), v.h.a. gang (m. a et i) > all.m. Gang, v.s. gang (m.), v.fr. gong/gung (m.) ♦ gangern (nt. a) ♦ gangpyt(t) (m. a) ♦ gangtūn (m. a) ♦ genge (f.) ♦ grē(o)p/grǣp/grōp (f.) ♦ grōf grȳpeheolstor ← ♦ nīedhūs/nēodhūs (nt. a) ♦ ūtgang (m. a), v.n. útganga (f.), v.h.a. ūzgang (m. a) > all.m. Ausgang, v.fr. ūtgong.


2.
au lieu de, loc. prép. for > a.m. for, got. faur, v.h.a. fora > all.m. vor, v.s. for/far/fur, v.fr. for ♦ fore, got. faur(a), v.n. fyr(ir)/firir, v.h.a. fora, furi > all.m. für, v.s. furi, v.fr. fori ♦ in…steall on…gewrixleon…stale/on…stæle/on…stele on…stede. donner lieu à āhebban/āhæbban (VF6) ♦ āstyrian/āstirian/āsterian (Vf1/2) ♦ geæfnan/geefnan, v.n. efna, v.h.a. uoben/uaben > all.m. üben {Vf1} ♦ (ge)macian > a.m. make, v.h.a. mahhōn > all.m. machen, v.s. makōn, v.fr. makia {Vf2} ♦ ūp āhebban (VF6). en premier lieu ǣ(re)st/ǣrist, v.h.a. ērist > all.m. erst ♦ ǣrest þinga/ǣrost þingaforþmest furþum/furþon/forþum/forþon/furþanfyrmest > a.m. foremost, got. frumist ♦ fyrst > a.m. first, v.h.a. furist(a). en dernier lieu ætnēhstan/ætnī(e)hstan/ætnȳhstan/etnēhstanānīhst/ānēhst læt(e)mestlætest nīehstan.