malédiction

malédiction, n.


āwyrgednes/āwirgnes (f. jō) ♦ āwyrigung (f. ō) ♦ curs (m.) > a.m. curse ♦ cursung (f. ō) > a.m. cursing ♦ onbēn (f. i) ♦ unbletsung (f. ō) ♦ weargcwedolnes/wyrgcwedolnes (f. jō) ♦ weargolnes/wærgolnes (f. jō) ♦ wyrgnes/wirgnes wyrgung/wirgung/wergung (f. ō) ♦ wyrgþu/wergþu/werhþ(u)/wi(e)rgþu/wærgþu, got. wargiþa {f. ō}. personne qui profère des malédictions wyrgend/wirgend (m. nd).