marin

marin, n et adj.


1. n. ǣgflota (m. an) ♦ brimlīþend (m. nd) ♦ brimman(n) (m. th. rac.) ♦ ēalīþend (m. nd) ♦ fērend (m. nd) ♦ flēotend (m. nd) ♦ flota (m. an) ♦ flotman(n)/fletmon (m. th. rac.) ♦ lida (m. an), v.n. liði ♦ lidmann/liþmann (m. th. rac.) ♦ liþsmann/litsmann, v.n. liðsmaðr {m. th. rac.} ♦ merefara (m. an) ♦ merelīþende (m.) ♦ nī(e)dling (m. a) ♦ rōþer (m.) ♦ rōwend (m. nd) ♦ sǣgenga (m. an) ♦ sǣlida/sǣleoda (m. an) ♦ sǣlīþend (m. nd), v.s. sēolīđandi ♦ sǣmann/sēmann (m. th. rac.) ♦ sǣrinc (m. a) ♦ scipere/scypere (m. ja) ♦ scipfarend/scypfarend (m. nd) ♦ scipfērend (m. nd) ♦ scipflota (m. an) ♦ sciplīþend (m. nd) ♦ sciprōwend (m. nd) ♦ stigend (m. nd) ♦ wǣglīþend (m. nd), v.s. wāglīđand.


2.
adj. (de la mer) hēahhæfholmegsǣlicsǣn/sēnsǣnig.