marquer

marquer, vt.


1. (signaler d’ une marque/marquer d’un signe) (ge)me(a)rcian (Vf2) > a.m. mark, v.n. marka, v.h.a. marchōn (Vf2), v.s. markōn, v.fr. merkia ♦ (ge)tācnian (Vf2) > a.m. token, got. taiknjan (Vf1), v.n. tákna (Vf2), v.h.a. zeihhanan (Vf1), zeihhanōn (Vf2) > all.m. zeichnen. marquer d’un point geprician (Vf) > a.m. prick. marquer d’une piqûre āpryccan (Vf).


2.
(inscrire) (ge)bīcnan/(ge)bēcnan > a.m. beckon, v.h.a. bouhnen {Vf1} ♦ (ge)bīcnian/(ge)bē(a)cnian/(ge)bȳcnian > a.m. beckon (Vf2), v.h.a. gibauhnian, v.s. gibōknian ♦ tōscirian/tōscerian/tōscyrian (Vf1). (SUR UN DOCUMENT) āwrītan (VF1). marquer d’une suscription getītelian (Vf2). marquer les limites des différentes parties āmearcian (Vf2).


3.
(tacher) āgleddian (Vf2) ♦ begleddian (Vf2) ♦ (ge)mǣlan (Vf1), got. meljan (Vf1), v.n. mæla, v.h.a. malōn (Vf2) > all.m. malen, v.s. malōn.


4.
marquer un temps (faire une pause) oferwandian (Vf).