mauvais

mauvais, adj. et adv.


1. adj. (de mauvaise qualité, médiocre) mǣte/mēte (ja/jō) ♦ ungesund ungōd, v.h.a. unguot ♦ unweorþ/unwurþ(e)/unwyrþ(e)/unwierþe, v.h.a. unwerd ♦ wāc/wēce > a.m. weak, v.n. veikr, v.h.a. weih > all.m. weich, v.s. wēk. (NOURRITURE) āwyrd genumen unwerod. (CHOSE) ungesǣlig. mauvais copiste unwrītere (m. ja). mauvais enseignement mislār (f. ō) ♦ unlār (f. ō). mauvais médecin unlǣce (m. ja). mauvaise administration/mauvaise conduite des affaires misrǣd (m. a). mauvaise récolte unwæstm/unwestm (m. et nt. a). mauvaise santé unhǣlþ (f.) ♦ unhǣlu (f. īn) ♦ untrumhād (m. u et a) ♦ untrumnes/untrymnes/antrumnes (f. jō) ♦ wanhǣlþ (f.) ♦ wanhālnes (f. jō). mauvaise vue dimnes/dymnes (f. jō) > a.m. dimness ♦ ēagmist/ēahmist (m. a) ♦ mist (m. a) > a.m. mist ♦ þēostre/þȳstre (nt.), v.s. thuistri (nt.) ♦ þēostru/þī(e)stru/þȳstru (f. pl. īn), v.s. thiustria (f.). qui a une mauvaise mémoire forgitel/forgytel/forgyt(t)ol forgiten ofergeotendeofergit(t)ol/ofergeotol/ofergytol.


2. 
adj. (temps) hrēo(h)/hrēh/rēo, v.s. hrē ♦ stearc > a.m. stark, v.n. sterkr, v.h.a. starc/starah > all.m. stark, v.s. stark, v.fr. sterk ♦ styrnlic/sti(e)rnlicswīþ/swȳþ, got. swinþs, v.s. swīđi, v.fr. swīth ♦ swīþfeorm swīþlic. extrêmement mauvais ofergeswincful. devenir mauvais hrēogan. mauvais temps mis(ge)widere (f.) ♦ mis(ge)wider (nt.) ♦ ungetemprung (f. ō) ♦ un(ge)widere (nt.), v.h.a. unwitari, v.s. ungiwideri ♦ ungewiderung (f. ō). 


3.
adj. (inapproprié) mauvais moment untīma (m. an). mauvais conseil inwitrūn (f. ō) ♦ ungeþeaht (nt. i) ♦ unrǣd, v.h.a. unrāt {m. a}. donner de mauvais conseils misrǣdan (VF7 et Vf1). mauvais parti/mauvais plan/mauvaise voie unrǣd ←. mauvais usage de la lettre l elleahtor (m. a). mauvais usage de la lettre m emleahtor (m. a). mauvaise habitude unrihtcyst (f. i) ♦ unsidu (m. u) ♦ unþēaw (m. wa) ♦ unwrenc (m.) ♦ ungewuna (m. an) ♦ wierdnes (f. jō). mettre dans le mauvais ordre misendebyrdan (Vf). montrer le mauvais exemple misbysnian (Vf2). dans le mauvais sens/du mauvais côté hindeweard.


4.
adj. (désagréable) mauvais présage/mauvais augure nīþwundor (nt. a). mauvais souvenir misgemynd (f. i). de mauvaise humeur þwe(o)rh/þwyrh/þwurh/þwēr/þwīr/þwȳr, got. þwairhs, v.n. þverr, v.h.a. dwerah. mauvaise odeur fūl (nt.) ♦ fȳlnes/fūlnes (f. jō) > a.m. foulness ♦ stenc (m. i) > a.m. stench, v.h.a. stanch (m. a) > all.m. Gestank ♦ unstenc (m. i). mauvaise(s) nouvelle(s) bealuspell/bealospell (nt. a) ♦ lāþspell (nt. a) ♦ wēaspell (nt. a).


5.
adj. (infâme, méchant, etc.) forcūþgāl/gagol/gægl/geagl, v.h.a. geil > all.m. geil, v.s. gēl ♦ lāþ > a.m. lo(a)th, v.n. leiðr, v.h.a. leid > all.m. leid, v.s. lēđ, v.fr. leed ♦ lāþwende (h)lȳþreunfǣle wyrslic/wirslic yfel/e(o)fel > a.m. evil, got. ubils, v.h.a. ubil > all.m. übel, v.s. uƀil, v.fr. evel ♦ yfeldysig. nature mauvaise (DE QUELQU’UN.) inwitgecynd (nt. ja). pratique mauvaise uncræft (m. a).


6. adj. (méchant, malfaisant)a. (PERSONNE) ārlēas fǣcne/fācne (ja/jō) ♦ fāh/fāg, v.h.a. (ga)fēh, v.fr. fāch ♦ forscyldigod frǣtiggemāh incūþlysu/lesu māndǣde, v.h.a. meintātig ♦ māndeorf mānfremmende (ja/jō) ♦ mānful, v.s. mēnful ♦ mānfullic mānweorcmānwrǣce trāg, v.h.a. trāgi > all.m. träge ♦ þwe(o)rh ← ♦ unriht/unreht/unryht, v.h.a. unreht, v.s. unreht, v.fr. unriucht ♦ unrihtful unrihtlic, v.h.a. unrehtlīh ♦ unrihtwīs > a.m. unrighteous ♦ unsǣlig, v.n. ósælligr, v.h.a. unsālig > all.m. unselig ♦ wamm/wem(m)/wæm, got. gawamms, v.s. wamm ♦ wiþercoren wōhfulwōhgeorn wō(h)licwōhsum yfeldǣde yfeldōnde yfelwyrcende. (malfaisant, nuisible) he(a)rm min yfel ← ♦ yfelcund. devenir/rendre mauvais forscyldigan (Vf2).


b.
(PENSÉE, ACTION) āwyrge(n)dlicforscyldig hinderyfelful yfel(l)ic. mauvaise action forlēornes (f. jō) ♦ forsceap (nt.) ♦ forwyrht, got. frawaurhts {f. i} ♦ fracoþdǣd (f. i) ♦ gylting (f. ō) ♦ inwitweorc (nt. a) ♦ lāþweorc (nt. a), v.s. lēđwerk ♦ lysu (nt. wa) ♦ mān (nt. a), v.n. mein (nt.), v.h.a. mein, v.s. mēn ♦ mānforwyrht (nt.) ♦ misfeng (m. i) ♦ misweorc (nt. a) ♦ nā(w)ht/nāwiht/nā(w)uht/nō(wi)ht/niwiht > a.m. naught, v.h.a. nēowiht, v.s. niowiht/nēowiht ♦ nīþ (m. a), got. neiþ (nt. a), v.n. níð (nt.), v.h.a. nīd (m. a) > all.m. Neid, v.s. nīđ, v.fr. nīth ♦ nīþsynn (f. jō) ♦ ofergǣgednes (f. jō) ♦ oferlēornes (f. jō) ♦ scyld (f. i), scyldu/scyldo (f. indécl.), v.n. skuld (f.), v.h.a. sculd (f. i) > all.m. Schuld, v.s. skuld, v.fr. skelde/schuld/schild ♦ syngung (f. ō) ♦ synn/sinn/senn (f. jō) > a.m. sin, v.n. synd, v.h.a. sunta (f. jō et ōn) > all.m. Sünde, v.s. sundia, v.fr. sende ♦ unlǣttu (f.) ♦ unnyt/onnyt/unnet (f. jō) ♦ unrihtdǣd (f. i) ♦ unrihtweorc (nt. a) ♦ wēadǣd (f. i) ♦ wōhnes/wǣnes (f. jō). mauvais agissement unwyrht (f.). mauvais coup (acte malhonnête) tēona (m. an), v.s. tiono ♦ yfeldǣd, v.h.a. ubiltāt {f. i}. mauvais coup soudain fǣrnīþ (m. a). mauvaise intention ungeþanc (m. et nt. a) ♦ unrihtwilla (m. an) ♦ unwrenc (m.). dans une mauvaise intention unnytlīce. mauvais tour lyrewrenc (m.) ♦ nearowrenc/nearuwrenc (m.) ♦ unwrenc (m.).


7.
 adj. (qui commet le péché, coupable) firenful/fyrenful synlic, v.h.a. suntlīh ♦ synnful synscyldig(CAÏN) cystlēas.


8.
adj. (immoral) mauvaise conduite heardsǣlþ (f. ō) ♦ misfadung (f. ō) ♦ misrǣd (m. a). mener une mauvaise vie mislybban/mislibban (Vf3). qui mène une mauvaise vie yfellibbende.


9.
adv. sentir mauvais rēocan > a.m. reek, v.n. rjúka, v.h.a. riohhan > all.m. riechen, v.fr. riaka {VF2} (ge)stencan (Vf) stincan > a.m. stink, v.h.a. stincan > all.m. stinken {VF3}. qui sent mauvais fūl > a.m. foul, got. fūls, v.n. fúll, v.h.a. fūl > all.m. faul, v.s. fūl, v.fr. fūl fūlstincende rēocende run(o)l stencbǣre stincende unswēte (i), v.h.a. unsuozi (ja/jō), v.s. unswōti.