moine

moine, n.


brōþor/brōþer/brōþur/brōder > a.m. brother, got. brōþar, v.n. bróðir, v.h.a. bruoder > all.m. Bruder, v.s. brōther/brōthar, v.fr. brōther/brōder {m. r} ♦ munuc/munec/monuc (m. a) > a.m. monk, v.n. múnkr (m.), v.h.a. munih (m. a) > all.m. Mönch ♦ mynstermann (m. th. rac.) ♦ mynstermunuc (m. a). bon moine rihtmunuc (m. a). jeune moine munuccnapa (m. an). moine aîné (TITRE) non (m.). moine affecté à une tâche pour la semaine wucþegn/wicþegen (m. a). moine soumis à ses propres règles (sarabaïte) selfdēma (m. an) ♦ selfdēmere (m. ja). condition de moine munuchād (m. u) > a.m. monkhood. en moine/comme un moine munuclīcemynsterlīce on munucwīsan. devenir moine geandwyrde bēon munuc (-mi) ♦ geandwyrde wesan munuc (VF5). faire moine/faire un moine de qq. munucian/munecian (Vf2). qui n’a pas été fait moine un(ge)munecod. frère moine gehāda (m. an).