monnaie

monnaie, n.


(argent) feoh/feah/fioh/fēa (nt. a) > a.m. fee, got. faihu (nt. u), v.n. fé (nt. a), v.h.a. fihu (nt. u) > all.m. Vieh, v.s. fehu/feho (nt. u), v.fr. fia ♦ mynet/mynit (nt.) > a.m. mint, v.n. mynt (f. ō), v.h.a. munizza (f. ō) > all.m. Münze, v.fr. menote ♦ peningas (m.pl. a) ♦ sceatt, v.n. skattr, v.h.a. skaz > all.m. Schatz {m. a}, v.s. skatt, v.fr. skett. fausse monnaie fals pening (m. a). monnaie impériale cāsering, v.h.a. cheisuring {m. a}. pièce de monnaie mynet ← ♦ sceatt ← ♦ wecg/wæcg/wegg (m. ja) > a.m. wedge, v.n. veggr (m.), v.h.a. weggi. petite pièce de monnaie fēorþling (m. a) ♦ fēorþung (f. ō ou m.) ♦ pricele (f. ōn) ♦ stycce/sticce (nt. ja), v.n. stykki, v.h.a. stucki (nt. ja) > all.m. Stück. battre monnaie feoh (ge)slēan (VF6) ♦ (ge)mynetian, v.h.a. munizōn {Vf2}. hôtel de la monnaie mynetsmiþþe (f. ōn).