obscurité

obscurité, n.


1. (nuit) ni(e)ht/ne(a)ht/næht/nyht (f. th. rac.) > a.m. night, got. nahts (f. th. rac.), v.n. nátt/nótt (f. th. rac.), v.h.a. naht (f. th. rac. puis i) > all.m. Nacht, v.s. naht (f. th. rac.), v.fr. nacht ♦ nihthelm (m. a) ♦ nihtscū(w)a (m. an) ♦ sinnihte (f. ou nt. ?). (ténèbres) blindnes/blendnes (f. jō) > a.m. blindness ♦ deorcnes (f. jō) > a.m. darkness ♦ dimnes/dymnes (f. jō) > a.m. dimness ♦ forsworcennes (f. jō) ♦ genip (nt. a) ♦ heolstor/helustr, got. hulistr {nt. a} ♦ heolstrung (f. ō) ♦ mirce, v.n. myrkr {nt.} ♦ sw(e)arcung (f. ō) ♦ sweartung (f. ō) ♦ þēosterfulnes/þēostorfulnes/þȳstorfulnes (f. jō) ♦ þēosternes/þēostornes/þīstornes/þȳstornes (f. jō), v.fr. thiūsternisse (f.) ♦ þēostre/þȳstre (nt.), v.s. thuistri (nt.) ♦ þēostru/þī(e)stru/þȳstru (f. pl. īn), v.s. thiustria (f.) ♦ þēostrung/þȳstrung (f. ō) ♦ þic(c)nes > a.m. thickness, v.h.a. diknissa {f. jō}.


2.
(absence de lumière) dimscūa (m. an) ♦ forescȳwa (m. an) ♦ genipu (nt. pl. a) ♦ heolstorsceadu/heolstorsceado (f. wō) ♦ heolstorscūwa (m. an) ♦ sceadu (f. wō) > a.m. shadow, got. skadus (m. u), v.h.a. scato (m. wa) > all.m. Schatten, v.s. skado ♦ sc(e)aduhelm (m. a) ♦ scū(w)a (m. an), v.n. skuggsjá/skuggi, v.h.a. scūwo (m. an). obscurité d’une prison carcernþystru (f. īn) ♦ hlīnscū(w)a (m. an). obscurité due à la brume mistglōm (m. ?).


3.
(dissimulation) dīegol/dē(a)gol/dēagel/dī(o)gol/dȳgol/dēogol/dīgul/dīegel/dēahl.