articulation, n.
1. (ANATOMIE) hweorfa (m. an) ♦ hwerb ♦ hweorfbān/hwurfbān/hwyrfbān/hwe(o)rbān (nt. a) ♦ liþ/lyþ (m. et nt. a), got. liþus (m. u), v.n. liðr (m.), v.h.a. (gi)lid (m. i) > all.m. Glied, v.s. liđ (m.), v.fr. lith (nt. a) ♦ geþēodnes (f. jō) ♦ geþēodrǣden (f. jō). petite articulation liþincel (nt. a). articulation de la hanche þēohgelǣte (nt.). articulation du doigt fingerliþ, fingres liþ (nt. a). articulation du genou cnēowwyrst (f.). articulations des vertèbres geloda (m. an) ♦ gelyndu (nt. pl.).
2. (prononciation) bodung (f. ō) clipung/clypung/cle(o)pung (f. ō) ♦ cwidegi(e)dd (nt. ja) ♦ cwiss (f.) ♦ gesegen/gesægen/sæcgen (f.), v.n. sǫgn (f.) ♦ gesegnes (f. jō) ♦ secge (f. ōn).