opposer

opposer, v.


1. vt. (considérer différemment) tōscē(a)dan, v.h.a. zisceidan {VF7}. opposer sur le plan du sens tōtwǣman þæt andgit (Vf).


2.
s’opposer, vp.a. (résister) andhweorfan (VF3) ♦ ārīsan wiþ (VF1) ♦ (ge)winnan ongēan/wiþ {VF3} ♦ licgan ongean (VF5) ♦ strīman (VF4) ♦ ūp āhebban handa (VF6) ♦ wiþgangan (VF7) ♦ wiþlicgan (VF5). qui s’oppose (ADVERSAIRE) unsamwrǣde.


b.
(À UN ENNEMI) āstyntan/āstintan (Vf) ♦ geanbyrdan/geonbyrdan (Vf) ♦ wiþstandan > a.m. withstand, v.n. viðstanda, v.fr. withstonda {VF6}.


c.
(être hostile à) gemētan, got. gamōtjan {Vf1} ♦ (ongēan) wiþ(e)rian (Vf2), v.h.a. widarōn {Vf2} ♦ wiþerbrocian (Vf2). (PAR SES PROPOS) wiþ(er)cweþan (VF5) ♦ wiþ(e)rian, v.h.a. widarōn {Vf2}. qui s’oppose wiþercweþol/wiþercwedol.