origine

origine, n.


1. (commencement) gebyrd/gebird (f. i), got. gabaurþs (f. i), v.n. byrð (f.) > a.m. birth, v.h.a. giburt (f. i) > all.m. Geburt, v.s. giburd (f.), v.fr. berth (f.) ♦ ōr (nt. a) ♦ ūpāsprungennes (f. jō).


2.
(source) ǣspring/ǣspreng/ǣspryng/āspring/ēaspring (nt. a), v.s. ahaspring ♦ ǣwylm/ǣw(i)elm/ēawylm (m. i) ♦ gebyrd ← ♦ fruma (m. an) ♦ frumsceaft (f. i) ♦ hēafod/hēaf(e)d/hǣf(e)d > a.m. head, got. haubiþ, v.n. hǫfuð, v.h.a. houbit > all.m. Haupt {nt. a}, v.s. hōƀid, v.fr. hā(fe)d (nt. a) ♦ ord (m. et nt. a), v.n. oddr (m.), v.h.a. ort (m. et nt. a) > all.m. Ort, v.s. ord, v.fr. ord ♦ ordfruma (m. an), v.h.a. ortfrumo, v.s. ordfrumo ♦ ūpāsprungnes/ūpāspringnes (f. jō) ♦ wi(e)ll/well/wyll (m.) > a.m. well ♦ wi(e)lla/wella/wylla (m. an) > a.m. well, v.n. vella, v.h.a. wella > all.m. Welle ♦ wi(e)lle/welle/wylle (f. ōn) > a.m. well ♦ wyllspring/willspring (m. a) ♦ wyrtruma (m. an) ♦ wyrtwala/wyrtwela (m. an), v.h.a. wurzala (f. ōn) ♦ wyrtwalu (f.). être à l’origine de onstellan/anstellan (Vf1). tirer son origine de āspringan/āspryngan/āsprincan of (VF3) ♦ āwacan of (VF6) ♦ āwæcnan fram (Vf1) ♦ āwæcnian/āwacnian fram (Vf1) ♦ āwrīdian (Vf2) ♦ cuman of (VF4).


3.
(GRAMM.) origine et nuance de sens des noms ordfruma and gescēad namena.