outrecuidant

outrecuidant, adj.


b(e)ald > a.m. bold, got. balþs, v.n. ballr, v.h.a. bald > all.m. bald, v.s. bald ♦ bræsen/bresen > a.m. brazen ♦ dearf(lic) gedyrstig, v.h.a. giturstīg ♦ gedyrstlic gefortrūwodoferhygdlic ofermēde, v.h.a. ubarmuoti {ja/jō} ♦ ofermōd, v.s. oƀarmōd ♦ ofermōdlic.