païen

païen, adj. et n.


1. adj. hǣþen/hēþen > a.m. heathen, v.n. heiðinn, v.h.a. heidan, v.s. hēđin, v.fr. hēthen ♦ hǣþenisc > a.m. heathenish, v.h.a. heidanisc > all.m. heidenisch ♦ hearglic/hearhlic. divinité païenne dēofol/dēoful/dīoful/dīobul/dīabul/dīowl/dēohl (m. et nt. a) > a.m. devil, got. diab(a)ulus (m. u), v.n. djǫfull, v.h.a. tiufal (m. a) > all.m. Teufel, v.s. diuƀal/diobol/diabol/diuvil (m.), v.fr. di(o)vel (m.) ♦ gedwolgod (m. a) ♦ gi(e)ld/geld/gyld/geold (nt. a), got. gild (nt. a ?), v.n. gildi/gjald (nt.), v.h.a. gelt (nt. a) > all.m. Gelt, v.s. geld (nt.), v.fr. jeld (nt.) ♦ wōhgod (m. a). pays païen hǣþennes (f. jō). peuple païen hǣþenfolc (nt. a). race païenne hǣþencynn (nt. ja). rite païen godgi(e)ld/godgeld/godgyld (nt. a). roi païen hǣþencyning (m. a). temple païen dēofolgieldhūs/dēofulgyldhūs (nt. a) ♦ heargtræf (nt.).


2.
n. dēofolgilda/dēofolgylda (m. an) ♦ hǣþena (m. an) > a.m. heathen, v.h.a. heidan (m. a) > all.m. Heide ♦ hǣþengilda/hǣþengylda (m. an) ♦ hǣþenmann/hǣþenmonn (m. th. rac.).