passage

passage, n.


1. (action de passer) a. farennes/fær(en)nes (f. jō). droit de passage mōt (f.), got. mōta (f. ō), v.h.a. mūta > all.m. Maut ♦ toll (m. et nt.) > a.m. toll, v.n. tollr (m.), v.h.a. zol (m. a) > all.m. Zoll, v.s. tol. attendre au passage/guetter le passage (se tenir à l’affût) besǣtian (Vf2) ♦ forsetnian/forsætnian (Vf2) ♦ gesǣtnian (Vf2) ♦ sǣt(i)an/sētian (Vf2) ♦ se(o)mian/siomian, v.h.a. gisemōn {Vf2} ♦ si(e)rwan/syrwan (Vf1) ♦ ymbsi(e)rwan/ymbsyrwan (Vf1). barrer/gêner/obstruer le passage wiþstandan > a.m. withstand, v.n. viðstanda, v.fr. withstonda {VF6}. passage sous qqch. underscyte (m. i).

b. passage rapide (DU TEMPS) hrædnes (f. jō).

2. (endroit où l’on peut passer) passage entre des collines ge(a)t/gat/gæt (nt. a) > a.m. gate, v.n. gat (nt.), v.s. gat (nt.), v.fr. gat/iet (nt.). (défilé) corfpassage étroit crypel/cripel/crepel (m.) ♦ nir(e)wett/nyrwett (m.). (ruelle) lanu/lonu/lane/lone (f.) > a.m. lane, v.fr. lona/lana ♦ strǣtlanu (f.) ♦ wīc (nt. a et f.), got. weihs (nt. a), v.h.a. wīh (m.), v.s. wīk, v.fr. wīk. (sortie) ūtgang (m. a), v.n. útganga (f.), v.h.a. ūzgang (m. a) > all.m. Ausgang, v.fr. ūtgong ♦ ūtgeng(a) (m.), v.n. útganga (f.) ♦ ūtryne/ūtrine (m.), v.fr. ūtrene. se frayer un passage brecan > a.m. break, got. brikan, v.h.a. brehhan > all.m. brechen, v.s. brekan {VF4}, v.fr. breka (VF4/5) ♦ þurhfaran, v.h.a. durhfaran > all.m. durchfahren {VF6} ♦ þurhfēran þurhgān, v.h.a. durhgān > all.m. durchgehen {-mi} ♦ þurhlēor(i)an (Vf) ♦ þurhwadan (VF6), v.h.a. durhwatan.

3. (fragment d’une œuvre) gewrit/gewreot (nt. a) ♦ stōw (f. wō), v.fr. stō ♦ traht/tract (m.), v.h.a. trahta. passage final geendung (f. ō) > a.m. ending.