penchant

penchant, n.


gehwyrfe(d)nes (f. jō) ♦ heorte (f. ōn) > a.m. heart, got. hairtō (nt. an), v.n. hjarta (nt. an), v.h.a. herza (nt. an) > all.m. Herz, v.s. herta/herte (nt. an), v.fr. herte/hirte (f. ōn). fort penchant lufu (f. ō) > a.m. love, got. -lubo (f. ōn), v.h.a. luba (f. ō) > all.m. Liebe, v.fr. luve. avoir un penchant pour c(e)arian > a.m. care, got. karōn, v.h.a. charōn {Vf2} ♦ dēoran/dīeran/dȳran (Vf1) ♦ (ge)frēogan (Vf), frīa (Vf2) > a.m. free, got. frijōn (Vf2), v.n. frjá, v.s. friohan, v.fr. friaia/fr(a)ia ♦ (ge)lufian > a.m. love, v.h.a. lubōn > all.m. lieben {Vf2} ♦ rēcan/reccan (be) > a.m. reck, v.n. rœkja, v.h.a. ruohhen {Vf1}. qui a un penchant pour qq. forþweard.