pencher

pencher, v.


1. vi.a. (être incliné vers) tōlūtan (VF2). faire pencher (incliner) hlǣnan > a.m. lean, v.h.a. hleinen > all.m. lehnen {Vf1}.

b. pencher vers (être enclin à) āhildan/āhyldan/āheldan (Vf1).

c. pencher vers (tendre vers) willan/wyllan > a.m. will, got. wiljan, v.n. vilja, v.h.a. wellan > all.m. wollen {-mi}, v.s. willian/wellian, v.fr. willa/wella.

2. se pencher, vp. (ge)h(i)eldan/(ge)hyldan (Vf1) ♦ (ge)hnīgan, got. hneiwan, v.n. hníga, v.h.a. hnīgan > all.m. neigen {VF1}, v.s. hnīgan, v.fr. hnīga (VF1) ♦ gehwemman (Vf) ♦ (ge)lūtan/(ge)lȳtan, v.n. lúta {VF2} ♦ onbūgan/anbūgan (VF2) ♦ onhi(e)ldan/anhyldan/onhyldan/onheldan (Vf1) ♦ stūpian (Vf2) > a.m. stoop, v.n. stúpa. se pencher vers āhildan ← ♦ tōlūtan (VF2).