asservir

asservir, vt.


1. (soumettre) (ge)ci(e)rran/ge)cerran/(ge)cyrran (Vf1), v.h.a. kerian > all.m. kehren ♦ geēaþmēd(i)an (Vf1) ♦ (ge)hæftan, got. haftian, v.h.a. hepten/heftan > all.m. heften {Vf1}, v.s. heftian, v.fr. hefta ♦ (ge)hī(e)nan/(ge)hǣnan/(ge)hēnan/(ge)hȳnan, got. haunjan, v.h.a. hōnjan > all.m. höhnen {Vf1} ♦ (ge)hī(e)rsumian/(ge)hȳrsumian/(ge)hē(a)rsumian, v.h.a. gihōrsamōn {Vf2} ♦ (ge)þē(o)wan/(ge)þēon/þȳ(w)an/þī(w)an/þȳ(ga)n (Vf1), got. gaþiwan (Vf3), v.h.a. dūhan (Vf1) ♦ (ge)þēowian/(ge)þēawian, v.n. þjá, v.s. githionōn {Vf2} ♦ (ge)wi(e)ldan/(ge)wyldan/(ge)wældan (Vf1) ♦ in anweald gereccan (Vf1) ♦ onbīgan/onbȳgan/onbēgan (Vf1) ♦ underbeþēodan under(ge)þēodan/underþī(e)dan/underþȳdan (Vf1), v.h.a. untartiuten ♦ underbīgan/underbēgan (Vf1) ♦ underplantian (Vf2).


2.
(réduire à l’esclavage) (ge)hæftan ← ♦ (ge)þēowian ←. être asservi frēotes þolian (Vf2) ♦ þēowian ←. asservi à titre de châtiment wītefæst. personne asservie hæft (m.), v.n. haptr (m.), v.h.a. haft (m. et nt. a) > all.m. Haft ♦ þēowa (m. an).