permission

permission, n.


(ge)lēafa (m. an) ♦ (ge)lē(a)fnes/(ge)lȳfnes (f. jō) ♦ (ge)þafung (f. ō) ♦ lē(a)f/lǣf/līf (f.) > a.m. leave ♦ tīþ/tȳþ (f.) ♦ unna (m. an) ♦ unne (f. ōn). avoir la permission de magan > a.m. may, got. magan, v.n. mega, v.h.a. magan > all.m. mögen, v.s. mugan, v.fr. muga {perf. pr.} ♦ mōt, got. gamōt, v.h.a. muoz > all.m. müssen, v.s. mōt, v.fr. mōt {1ère sg., perf. pr.}. qui a la permission de gelīefen/gelēfen. demander la permission de belādian (Vf2). donner la permission de rentrer chez soi līefan hām (Vf1). sans permission unālȳfedlīce/unālīfedlīce.