assistant

assistant, n. et adj.


1. n. a. (aide) fultum/fultom/fultēam (m. a), v.n. fullting (nt.) ♦ fultumgestre (f. ōn) ♦ gefultuma (m. an) ♦ (ge)fultum(i)end (m. nd) ♦ gefylsta (m. an) ♦ (ge)fylstend (m. nd).

b. (spectateur) ætstandend (m. nd) ♦ ymbstandend/embstandend (m. nd).

2. adj. (présent) ætstandende.